Kaç mevsimler gelip geçti takvimlerden
Sensiz kaç şiirler yazıldı ağaç dallarına yaprak yaprak
Yalnızlığın ötesinde kaç baharlar gelip geçti
Kaç kere yağmurlar yağdı sensiz koridor camlarına
Kaç kere düşlerimi yaza sakladım kış gelmeden,
Sen gelmeden...
Kocaman bahçe duvarlarından kuşlar da kaçıp gitti
Ve ağaçlardan son bir yaprak daha düştü
Kaç kere saymadım böyle zamanlarda seni özlemeyi,
Sana ağlamayı...
Yine bir şarkı başlar akşamüstü dudağımda.
Her gece nasıl yazardım ben seni karanlıklara
Sen bilmezsin
Kimbilir
Kaç romanlar bitirdim
Kaç defa sonbahar akşamlarında üşüdüm sensiz
Kaç kere bir kahraman gibi yendim yokluğunu
Ve kaç kalemler kırdım sayfalarda
Saymadım...
Dudaklarıma eski-yeni şarkılar karıştı
Martılar dalga geçer gibi denize serdiler yalnızlığımı
Gemiler tek tek günbatımına boğulup gitti
Okuduğum masallarda bile yalnızlığım vardı
Sen bilmezsin...
Bir taş fırlattım toprağın en sessiz köşesine
Ve öylesine seyrettim hayatın sensizliğini
Yokluğunda kaç kere yaşadım,
saymadım
Kaç kilo aldım bilmiyorum
Kaç kere seni yazdım sayfaların tozlarına
Her gün kaç defa özledim güneşten önce
Geceleri kaç kere sokak lambasına gözyaşımı döktüm
Saymadım...
Kaç zaman kudurmuş gibi saçlarıma dağılıp harcandı
Paslanmış demirlerin önünde kaç defa hayaller kurdum
Çocuklarla anlamsız oyunlar oynayarak
Kaç defa mutluluğu seyrettim uzaklardan
Saymadım...
Resimler yaptım,
Paslanmış otobüslere sarılan yağmurların, karların
Kaç kez beyaz kelebekler sardı etrafımı
Pencere köşelerinde kaç düşlerim saklı
Sen bilmezsin...
Gökyüzünde kalan son bulutlara,
Kaç kez yalanlar söyledim “seni sevmiyorum” diye
Saymadım...
Sarayköy’de kaç kez bekledim ben seni.
Dönmedin.

26.12.2001/Çarşamba/SARAY
Saat:22:12
B.BİRİCİK
---------------------------