Hayallerimi sarıp sarmalayım kadife kaftanlara
Çeyiz sandığına koydum mahçup mahçup
Bir gün belki mutluluğun eşiğine atarken adım
Çıkarıp giyerim diye en mahrem gecelerde

Ayaklarım çocuk misali olsa da heyecanlı
Ruhum geç kalmışlığın çizgilerini taşıyor alnımda
Sandığım açılmadan paslanmışken kilitleri
Ben biçare zamansız mutluluklar peşinde

Pişmanlık elbisem yapışmış bedenime
Yırtmak istesem de çıkmıyor nafile
Karanlık gecelerimde hayallerim lacivert
Gökkuşağı çıkmış kirli gri

Hazan mevsimin de cemre düşer mi hiç toprağa
Kimbilir belki filizlenir sevdayla dallarım
Kırağı düşer cılız zamansız açan papatyalarıma
Utangaç çiçeklerim döker yapraklarını bir bir

Bebek adımlarıyla yürürken ürkek sevdaya
Uzat ellerini ve tut düşürme beni girdaplara
Aynaya bakmasam görmeyeceğim yüzümde ki çizgileri
Ama yinede gönül dargın, ruh yorgun ve ben…

Pişmanlıklar bire bin veren zakkum misali
İmbikten geçirip ruhuma akıtıyor zehrini
Acılar kapıya gelmiş arsız dilenci
‘’Allah rızası için’’ mutluluk dileniyor utanmadan




E.Ö.S

10.04.2013