3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1562
Okunma
Bir nehir gibi akıyor ömrüm/
Bense, kıyısında dinelen bir çakıl taşı
Geçip, gidiyor gözlerimin önünden anılar köpük köpük
Ne sonu belli bu telaşlı gidişin, ne de şimdi hatırımda başı
Baktıkça bir hoş oluyor gönlüm
Bunalıyorum ayırt edemeyince hala;
kuşu, böceği, ağacı!
Buymuş doğası yaşamın diyorum sonra
Böyle, kıvrım kıvrım akmak/mış hep nehirlerin mizacı
Akarken o hızla amansız
Ne engelleyebilirmişsin bir dönemeci
Nede mümkün olurmuş kaçışı
Meral Adak.
Cevap Yaz