Anladım ki, zor bir aşka talip olmuşum...
Aslında kolay aşk yoktur ki,
Yalnızca davulun sesi uzaktan hoş gelir.
Günübirlik ten teması ve
Biyolojik tatmin durumlarını anmıyorum,
Aşktan da saymıyorum.
Ten uyumu tamam ama
Aşk alışkanlıktan öte bir şey.
Aptal işi desem?
Hadi oradan diyen de ben olacağım...
YÜREK İŞİ YÜREEK!
Yürekli olmak lazım.
Acıya da talip olmak lazım.
Ağlatmayan aşk, aşk değil zahir.
Şöyle iki damla gözyaşı karışmalı
Aşkın içine, maya niyetine...
Bilemedim. Aşk mı zorlu, aşığım mı?
Aşk mı mağrur ve inatçı o mu?
Acılar çekiyorum;
Sevgim, aşkımı geçti,
Ölesiye sevdim...
En sevdiğim gururumdu.
Kahretsin, onu gururumdan çok sevdim...
Var ama yok.
İşte böyle kahredici bir çelişki...
Kocaman bir matemin içinde
Küçücük bir umut.
Belki amansız,
İmkânsız ama UMUT işte.
- Belki bir gün - derken,
Solmak üzere olan yaprakları
Tomurcuklanıveriyor hayat ağlarımın.
Gittiğinden beri her sabah
- GÜNAYDIN GÖNLÜMÜN GÜNEŞİ-
Diyerek kalktığımın şahididir duvarları, odamın..."

SELDA İYİEKMEKÇİ