Çıkardın fallarımda
Ya adının baş harfi olurdu
Ya da ikinci, üçüncü…
Mutlaka çıkardı senden bir şeyler
Ya da senli olan her şeyi anlatırdı falcı
Tesadüf der geçerdim
Her seferinde…



Uykularımda belirirdi yüzün
Kısacık ama ömürlük rüyalarda
Ya gülerdim oluşuna
Ya usulca ağlardım gidişine
Ama hep görünürdün umuduma
Her gece…



Papatyalarla kıyaslardım bazen de
Bir yaprağı ‘seviyor seni’ derdi
Bir yaprağı ‘hayır sevmiyor’
Sapına kadar bölerdim zavallıyı
Sırf ‘seviyor’ çıksın da
Hep sev beni diye…



Yüzünü seçerdim kalabalık caddelerde
Uzaklarda bana bakar yürürdün
Heyecan basardı içimi birden
Yaklaştıkça sima, anlardım;
Gördüğümün aslında
Görmek istediğim olduğunu…



Önceden yazılırmış ya insanın geleceği
Hep senli bir kadere inandım
Çünkü ne zaman baksam aynaya
Alında bir yazı ki;
Adın – Soyadın…