Yoksullaşırdı uyku onu düşünürken
Ona biçimlerdim günü sabahlara dek
Keskin acıların ardından onu sürerdim melhem diye
Yoksa öyle çok,öyle çabuk ölürdüm ki

Ellerini getirirdi rüzgar
Gözleri ve saçları olurdu gece
Deprem olurken de saat sıfır üçte
Sarsılmaz sevdamın içindeydim

Onun okyanusuna akmaktaydı Marmara
Ve ondan çalıntıydı gökyüzü
Be hey genlerimin kumandası
En temiz mavi
En genç yeşil

Uyarıcıydı uzun parmakları
Yolların kısa olmadığını anlatan
Uyduydu taşıyan uzakları
Radiomdaki pil
Bilge palyaçolar düşerdi bakışlarından
Bir nehirdi saçları

O gelince sessizlik çökerdi uçmazdı kuşlar
Sökülürdü aşk için örülmüş ne varsa
Daha çok anlam kazanırdı nakış ve desen
Açılırdı gökyüzü
Ay büyürdü akşamlarda

O gelince büyürdüm,ordulaşırdım bir başıma
O gelince coşardı arınık bakışlarım
Yalan sevmez kurşun delmez sevdaları
Öylesine bir dünya hayel ederdim beyaz
Dursun diye zaman
Eğsin diye boynunu aşka

Aşk yoksa insanın hayatında
Neye yarar yaşamak
Severken ölmek isterim
Çünkü o zaman sadece bedenimiz ölür
Ve sonra
Bir dünya daha kurulur hatırına sevenlerin.