0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1195
Okunma
Bıçak arası,sancılarla
gülüştük.
Son görüşmemizdi!
İçimizin sote duvarları
arasında sakladığımız
ne kadar güzel söz
varsa,sarf ettik.
Umursamadan,bakışlarımızın
çarpıştığı,dudak mırından malarıyla.
Özlemiştik!aslında.
Yakın iken,uzaktık her iklim bize karşı
biraz telaşlı,biraz endişe
barındırırdı,kimsesizliklerinin
sorgu mağduru
beyaz güvercinler
ile.
Kalp yarası,sevdalanmalar
belirginleşirdi.
Öfkesi küçük olan
büyük hatalar içinde
dirilişe geçe bilirdi.
Toprak bağrına kara bir leke , olacak
güneş ellerinin,yere batan utangaçlığı
belli ki niyetliydi
gitmeliyim demeden
önce
gözlerinin yaz fesatlığı.
