"Fakiri tanımak için ilk önce bakarım giydiği ayakkabıya...."

Eskide çok eskide kalmış yırtık, yıpranmış
Eskimiş bir aşkın , bir mucizenin yasını
Tutuyor olmam ne kadar inandırıcı gelebilir
Sana ...

Vicdanın muhasebesi yanıltıyor olabilir !
İnsanız sonuçta nefes aldığımız zamanı
Yaşıyor sanıyoruz... Muhabere içinde kendi
Benliğimiz ile çatışıyor ve aslında her gün
Ölüyoruz.. biz olamıyoruz biz zaten yoktuk esasında..

Bir deli orman sığınağı içinde kayboluyorum
Korkularım ile yüzleşme ihtimalim yok
Kaçacak bir yer de yok
Uğraş veriyorum anlamsızlık bu denli önemli
Bu denli ürkütücü
Kendi dengi ile birlikte olabileceğim
Bir yer arıyorum..

Benim acımı hafifletmek zaman ötesi bir vakit alır..
Kusurlarımı örf bas etmek intihar ile eş değer!
Bir an unutulmuş olmak ,
Uyutulmuş yada
Benden habersiz gömülen cesedinin
Ruhumun ceremesi epey vakit alacak gibi
Devasa gözlerinin üzerine yeminli
Yaşayan bir meftun
Şikayetçi...