2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2873
Okunma
Tutuklanmıştı tavır ve dil
Boynunda ay kolyeli gökyüzü girdi koluma
Mavi ikram etti açık ve derin
Sonumuz sonraya umut
Böyle bir ses duydum yanılmıyorsam
Yürürken mesafesini ruhun
Eğmişti başını çatmadan kaşlarını
Bilirsin ben de halden hale sokulurum
Boş ver kabul et sen de
Bak işte,dönüştü acıların evcil hüzne
Haydi git ört beni üzerine
Geç oldu vakit
Gittim
Topraklaştı uzandığım yatağım
Sanki perdelerim sarmaşık
Kir tutmaz ve ıslak nüliferdi karanlık.
Bu gece
Bu gece de bedensiz uyuyacağım
Ya bir karanlık vari olsam
Ya sökebilseydim hayatın şafağını
Büyümek istiyorum nülifer gibi
Bu hayat batağında
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz