Sürünerek ilerliyorum içimin dehlizlerinde
Kuytular soğuk, kokuşmuş ki alabildiğine itici
Rafların tozunu alıyor ellerim aceleyle
Arşivin yolunu unutan ayaklarım da titrek
Bir çay bardağı kalmış eski denetimden yadigar
Bir de izmarit
En son ne zaman gelmiştim kendime
Ne zaman silmiştim çetelesini günahlarımın
Ne zaman sıfırlamıştım borçlarımı
Hasıraltı mı etmişim yoksa
Faturası nerde?


Bakın ben geldim yine
Kiliseye gitmediğim için malum
Ve temizleyemediğim için kendimi ibadetle
Bana geldim yaralanmayı göze alarak
‘yarim keskin bıçak’
Olur olmaz Sezen geliyor aklıma
Ne varsa aşka dair söylemiş kadın
Bizimkisi tekrar


Sonra tekrar
Tekrar
Çalıyorum hücre kapılarını
Ses yok
‘kendimden kaçak…’
Olacağı buydu
Herkes firari kendinden
Herkes kendine yasak
Sakıncalı kitaplar gibi unutulduk saklandığımız yerde
Ya da yandık
Odun ateşinde


Hepimiz masal kuşu Anka’yız
Ömrümüz hikaye.