bir yerden sonra;

bir sonraki sayfanın az çok nasıl şekilleneceğinin sıradanlığıyla geçiyor ömür,
takvimden düşen yapraklar,,durmuyor yinede,
yani hayatı istediğin hızda yaşamakla hiç mi hiç alakadar değil şu zaman dedikleri,

her şeye zahmetsizce sahip olabilenleri düşünüyorum bazen,,
ulaşabilecek bir amaç yoksunluğunda ne kadar da yavan olurdu yaşamak,
ve ne çabuk tükenirdi zaman kavramı o koca ömrün içinde,,

bir yerden sonra;

nereden nereye kadar yol aldığını,
bunu yaparken hangi yolu tercih ettiğini veyahut,
hangi yolun istemdışı yolcusu olduğunun muhasebesini yapıyor insan,

aslında,,
fiilen yaşarken,,zımmen öldüğünü kabul etmek gibidir bu muhasebe,

anlamanın bir kaç yolu,,yok değil,
asgari beş duyuyla idrak edemediklerimizin izini sürmek,
en azından zamana eşgüdümlü ayak uydurmak demek belkide,

belkide değil,,

kendi kafamın tasını,
tarağını,
ve bilumum zımbırtıyı toplayıp seriyorum sayfalara,,

ve tüm bunları,,her zaman yapıyorum,
her zaman dediğim şey,,

bir yerden sonra,, :)

nisan 22,50