Her an benimlesin sevdiğim bil ki
Ellerim,dizlerim tutmuyor sensiz...
Bin türlü acıyı, can tadar belki
Mutluluk meyini tatmıyor sensiz..


Duygular çağlayıp bendi yıkınca
Uğrunda ölüme görmem sakınca
Sözler kâr etmiyor hasret yakınca
Gözyaşıma gücüm yetmiyor sensiz...

Açsan da bağrını koşamıyorum,
Sanki dağlar engel aşamıyorum,
Seni hissetmesem yaşamıyorum!
Bu kalbim inan ki atmıyor sensiz...

Bırak imkânsızlar bize dirensin!
Manâsız ömrümün manâsı sensin!
Bir tebessüm yolla özlemim dinsin,
Yüreğim sevdayı gütmüyor sensiz...

Özlem nağmeleri söylüyor diller,
Fîrakın derdiyle ağlar gönüller,
Bahar mevsiminde açsa da güller,
Muhabbet kuşları ötmüyor sensiz...

Sağımı solumu göremiyoru
Kâğıda heyecan veremiyorum
Şiir bahçesine giremiyorum,
Ellerim kaleme gitmiyor sensiz...

Leyl-ü nehar seni sayıklar dilim,
Hasret ayazında sarardı gülüm,
Seninle sohbete alışan gönlüm,
Lâl oldu,tek kelam etmiyor sensiz...