küsme çocuk, büyüyeceksin,
az geleceksin hayata, biraz bekle
sen geliyor sana...

hani ip atlasalar direği olacak,
sek sek oynasalar kiremmitten tebeşir yaratacaksın,
evcilikte baba olacaksın daha,
senden büyük çocukların olacak senin uydurduğun,
ve sıkıldım dediğin an bitecek oyun,
elim sende sıkışacak araya ...

eve döneceksin akşam ezanında,
-elini yıkamadan sofraya oturma-
diye söylenecek annen,
sen de -yıkadım- diyeceksin elllerini saklayarak,
üşenme çocuk çok kirleneceksin daha, git yıka...

hangi masal uyutursa seni,
onu okuyacaklar
sonunu duymayacaksın dinlediklerinin,
yumacaksın gözlerini bir çırpıda,
korkutacaklar seni...

iyi geceler çocuk...





yutulduğun bilyeler hangi çamurlu ellerde kaldı ,
okul harçlığını kaç kez başını döndürmek için harcadın
salıncak arabası gelirken mahallene,
köşeden dönücem deyip nereye firar ettin
freni ayak tabanı olan bisikletlerle ,
gözlerin ne marifetliymiş be çocuk
kaç kez sobelettin -saydırmam banane- nidasıyla koşan arkadaşını,
hiçbir rengi tanımıyorken istop neyine,
nereden bilebilirdin umut mavisini, bulut beyazını ve unut siyahını...
bir emine teyze de senin sokağında vardı elbet,
-ötede oynayın uyuyan var - diye bağırıp şehir uyandıran...

neyse ne, günaydın genç...





doksanlar bitti çocuk, büyüdün artık,
ah vah ediyorsun her gözyaşında..
noksanlar geldi içine sobesiz, yıldan yıla artacak,
eywah diyecek gücün bile yok...
keşke doğmasaydım diyeceksin ya ...

hoşçakal çocuk, hoşçakal..


Selim Yılmaz