Her gün biraz daha büyüyorsun içimde
Daha gençsin
Şakalaşıyorsun benimle
Beraber yemek yiyoruz
Sen daima gülüyorsun
Ve ansızın, gidiyorsun sormadan

Adını haykırıyorum sokaklara
Seni anlatıyorum meydanlara,
Gökyüzüne güzelliğinden bahsederken
Mevsimlere gülüşünü anlatıyorum
Çok sevdi seni hepsi,
Selam da söylediler "içtenlikle"

Sana yazdığım bilmem kaçıncı yazı bu,
Artık unuttum kavuşma hissini
Ama sağolsun gördü sokaklar halimi
O da arıyor seni,
Gökyüzü senin kadar güzelini arıyor,
Mevsimler senin gülüşünü..

Nihayetinde geldi acı haberin,
Birkaç hafta içinde
Uzun sürdü biraz
Ama ne yapmalı, koskoca dünya..

Anlayacağın burada herkes seni bekliyor,
Gelmen mümkün değil, biliyorum
Kızgın da değilim sana
Zaten kızsaydım eğer,
Affedemezdim kendimi
İyi yerdesindir diye tahmin ediyorum
Öyle çok umuyorum ki hatta
Elbet bir gün geleceğim yanına
O ana kadar iyi yaşamalıyım !

Yoksa senin yanına nasıl gelirim ?
Yoksa nasıl hatırlarım kavuşma hissini ?
Yoksa nasıl dayanırım bu bekleyişe ?