Bilmem ki bu gelgitler ne güne dek sürecek
Korkum o ki arzular defterimi dürecek
Bir gıdımlık aklım yok basirete sürecek
Soğulmuş pınarlarım seller gibi akmıyor
Ah benim şu vicdanım yakamı bırakmıyor

Mutluluk biletini aradan çekiversem
Uslansa garip gönlüm köşeye çöküversem
Ben de bıyıklarımı keyifle büküversem
Vuslat denen her neyse dönüp bir yol bakmıyor
Ah benim şu vicdanım yakamı bırakmıyor

Yaşayıp gidiyorum iyi kötü arada
Sevdamızın yayın’ı can veriyor karada
Yine sızı başladı içimde ki yarada
Körelmiş çakmak taşım çakmağımı çakmıyor
Ah benim şu vicdanım yakamı bırakmıyor

Sivrilmiş duyguları sabırla tıraşlarım
Eller vardı menzile ben yeniden başlarım
Çıkıp benlik dağıma şeytanımı taşlarım
Ne ateş ne yanardağ sol yanımı yakmıyor
Ah benim şu vicdanım yakamı bırakmıyor

Kaşı kaşı yırtıldı sırtımda uyuzum var
Damağım keçelenmiş ne tadım ne tuzum var
İki büyük bir küçük tam üç tane kuzum var
Gülistanım kurudu burcu burcu kokmuyor
Ah benim şu vicdanım yakamı bırakmıyor

Yürüyüp duruyorum bir ileri üç geri
Cismimde ki sermayem bir kemik bir de deri
Bilinmez yarınlara bitmez gönül seferi
Kalbimin bekçileri can evime sokmuyor
Ah benim şu vicdanım yakamı bırakmıyor

28.03.2013 Kütahya