ATALARDAN HOŞ SEDA

Her ağaçtan kaşık olmaz
Boş çuval ayakta durmaz
Çürük tahta çivi tutmaz
Yalnız taş duvar olmazmış.

Sağır işitmez uydurur
Herkes bildiğini okur
Kaçan balık büyük olur
Bir çiçekle yaz gelmezmiş.

İşleyen demir ışıldar
Ummadığın taş baş yarar
Gün doğmadan neler doğar
Atlasa kıl yapışmazmış.

Su uyur düşman uyumaz
Her damardan kan alınmaz
Aşığa Bağdat sorulmaz
Gönül ferman dinlemezmiş.

Alet işler el övünür
Demir tavında dövülür
Akıl akıldan üstündür
Deliye her gün bayrammış.

Her inişin yokuşu var
Merhametten maraz doğar
İnsan beşer kuldur şaşar
Çok bilen çok yanılırmış.

Gelen gideni aratır
İş olacağına varır
Beterin beteri vardır
Dikensiz gül olmaz imiş.

Çok koşan çabuk yorulur
Can bulunmaz mal bulunur
Kara haber tez duyulur
Ana gibi yar olmazmış.

Bela geliyorum demez
İtle çuvala girilmez
Allah’tan ümit kesilmez
Başa gelen çekilirmiş.

Her kuşun eti yenilmez
Yularsız ata binilmez
Son pişmanlık fayda vermez
Kendi düşen ağlamazmış.


Sayılı gün çabuk geçer
Buğday eken buğday biçer.
Haydan gelen huya gider
Ava giden avlanırmış.

Bol bol yiyen bel bel bakar
Körle yatan şaşı kalkar
Boş teneke çok ses yapar
Teşbihte hata olmazmış.

Ağız yer yüzü utanır
İş insanın aynasıdır
Meyveli ağaç taşlanır
Kul hatasız olmaz imiş.

Çarşı iti ev beklemez
Mum dibine ışık vermez
Destursuz bağa girilmez
Elçiye zeval olmazmış.

Sanat altın bileziktir
Az tamah çok zarar verir
Sabrın sonu selamettir
Atılan ok dönmez imiş,

Kuru laf karın doyurmaz
Güneş balçıkla sıvanmaz
Dağ başı dumansız olmaz
Düşmez kalkmaz bir Allah’mış
CELAL ATAY