2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1725
Okunma
Küfelik duygularım leylinde gecenin ,
bir o yana , bir bu yana sallanmakta......
Sabahı örseleyen acıların şaha kalkma zamanı şimdi ,
şimdi , gözyaşı zamanı çöl misali umutların....
Neleri nelere ekleyip , nelerden vazgeçmeli bilmem ki ,
ya da, vazgeçilmeyen nedir? böylesi bukadar....
Saat , anlamsızlıkların defterini dürme zamanını çoktan geçmiş ,
vakit vuslata bir çizik atmış haberim yok......
Gülümsemelerin sihri bozulmuş , feri sönmüş tüm kırmızıların,
renkler siyahı böyle bezerken ,
o siyah ki , ruhuma özenmiş sanki, daha da bir kararmakta....
Heyhat ! dedirten tüm anıları silmede benliğim ,
belleğimse alayda bu fevriliğe ,
söylenip durmada ’acelen ne ? diye.......
Öyleye ya, bunca yüklenilmişlik varken ve bunca savrulup yalpalayan duygu ,
ve bunca gecenin leylisi....
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz