25
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
1951
Okunma

Analar; kına yakıp, gönderdiler cepheye;
Şehadeti içenler, ne mübarek kuldular.
Zafer; her zaman Türk’ün, gerek yoktu şüpheye;
Hakk’ın da yardımıyla, düşmanlar yok oldular.
Sinsice planlanıp, kurulunca tuzaklar,
Düşmanların gözünde yakın oldu uzaklar.
Ta Yeni Zelanda’dan, koşup geldi Anzak’lar;
Türk’ün sert sillesiyle derslerini aldılar.
Başladı savaş yer, gök, birbirine karıştı,
İman dolu göğüsler en ön safta yarıştı.
Üçyüzbin asker için, şehadete varıştı.
Allah indinde hepsi, mertebeyi buldular.
"Hücum" dedi komutan; Mehmet siperi aştı.
ALLAH ALLAH sesleri, göklere dek ulaştı.
Genç-ihtiyar demedi var gücüyle savaştı.
Vermediler vatanı, bunu görev bildiler.
Büyük Britanya’nın; şer güçleri yığıldı;
Çakal sürüsü gibi sağa, sola dağıldı.
Türk’e kefen biçenler, kanlarıyla boğuldu.
Yok etmeyi kuranlar, yarı yolda kaldılar.
Çoştu Türk’ün kuvveti; kanla yazıldı destan.
Koştu kadın-erkeği kurtuldu güzel vatan.
Rahat uyu şehidim! Seni kucaklar Ata’n.
Hepsi Çanakkale’de; solan birer güldüler.
Bu gün; silik bir levha üstündedir isimler;
Kimisinin yanında küçük küçük resimler.
Silinmedi; geçse de, üstünden çok mevsimler.
Minnettarız onlara, gönüllere doldular.
NİLÜFER SARP
18.MART.2011
5.0
100% (30)