...



Mart soğuklarında bir cumartesi.
Gecenin sessizliğinde dalgalandı durdu boranlar.
Sabaha kavuşmaktaydı ki gece ezan sesleri,
Rüzgârda savrulmaktaydı yokluğunun feryadı ki uyandım.
Uyandım yine sensiz bir sabaha daha,
Uyandım ki yoksun gece gözlüm.
Nerde bakışlarından bana akan sevgiler,
Hani gülüşlerinden esen sam yeli esintisi,
Hani dişlerinin arasından gönlüme akan berrak pınarların şefkati.
Hani nerde şimdi,

Yoksun.

Gönlümün buzullarında yankılandı depremler,
Şiddetiyle tüm sütunlarını sarstı arzın,
Bir firakın kadim sancısıyla yalpalandı ruhum,
Dirayetim tükenişinde bir ölümü uyandırmaktaydı,
Vakur duruşumun ardında gizlenen aczimin,
Kalp çarpıntılarında bölünmekte hep uykularım.
Ay ışığında saklıyorum gözümün yaşlarını sevdiğim,
Gölgelere gömüyor kederlerimi,
Karanlıklarda boğazlıyor kurtuluyorum hıçkırıklarımdan.

Yoksun,

Bu ayrılık bir kabir azabı gibi çöktü göğsüme,
Geceden korkuyor, karanlıktan ürküyorum bir tanem,
Sabahında yine sensiz uyanmaktan korkuyorum

Yoksun,

Sevda ikliminin çiçeklerine kırağı düştü,
Çiğ yağdı tepelere,
Boz bulutlar dökülmekte dağlarıma,
Yoz umutlar dökülmekte bağlarıma.

Yoksun.
Yoksun.
Yoksun.

Yüreğimin bozkırlarında yeşerdi kararan bir baht,
Bu bir saltanat, yokluğun Kaf dağından bir taht,
En enginlerinde Ankalarla yükselmekte feryadım,
Sonsuz bir girdapta, dalgalanmakta yâdım.

Dönüşün bir baharın çiçeklerine rast gelecek sevgili.
Karlar kalkacak omuzlarımdan, güneş yine doğacak gözlerimin içine,
Ve bu bir doğuşun, bir neharın başlangıcı olacak,
Cennetin kapıları açılacak ardına kadar önünde,
Ve bir mecnun meczup dizlerinin üzerinde karşılayacak dönüşünü.
Aşkla, hasretle…


...




Z.TERZİOĞLU/Bursa