Gökkuşağı selinden bir tufandı bu,
Dalgalarla güreşen martıların çığlıklarından bir siren,
Mahşerin uyandırdığı ruhlardan yükselen ahların yankısı,
Cehennem çukurlarında susmayan vah’ların yankısı…

Sessiz hıçkırıkların sesini duydu gece,
Hüznün yükselen kametinde ezanlar sustu,
Gecenin zifiri karanlığında baykuşlar pustu,
Bir gelişe gebeydi bekleyişler,
Takatin savrulduğu yalpalayışlarda umutlar sustu.
Ufka yapışan bakışların enginlerinde yıldızlar pustu.
Bir gelişe gebeydi Sahralar, Hanzadeler bile…

Çok uzak diyarlardan kanatlarının sesi duyuldu Dilam,
Kokun şimdiden kapladı evrendeki her zerreyi,
Seslerin ritmi, ahengi değişti kalp çarpıntılarında,
İçimden öyle geçiyor,
Kenanlara Mirzalara doğmuyor sanki güneş,
En nazenin safiyetiyle Hanzadelere doğuyor sanki gün,
İçimden kalbimden öyle geçiyor.

Sahralarda yeşeren cennet çiçekleri,
İrem bahçelerinde ötüşen bülbüllere hasretti,
Ben dahi sana ve içten sevişine hasretken Dilam,
Yasemen kokusunda buğulanan düşlerden düş de gel,
Ankalarla ötüşen 7 kat göklerde yankılansın gülüşün,
Furkanın dehlizlerinde hüdhüdle ötüş de gel,
Bilinmeyen en kadim çağların mahremine düşsün güneşin,
Karanlığın içinden varlığa, yokluğun esrarına dönüş de gel.

İçimden öyle geçiyor,
Bir Dila geçiyor.
Bir “DİLA HANZADE” geçiyor.

Seni beklerken/1…11.09.2015