efkarım dağıttım gene zamanı
bir anım diğerinden bir haber
senin gidişinle her şey firarda
beklediğim ne bir zaman kaldı,
ne de o zaman da yar

gidişin her halinle hüzün
gidişin habersizce
veda etmeden
bahanesiz
karanlığa hapsediş gibi gidişin

denizlerin ulaşamadığı kara olmaz
gözyaşının düştüğü boşluğun
ulaşamadı yerler acıtır canını
sevipte sevilmeyen olmaz
suçsuz terkedilişler yıkar insanı

hani bir yere girersin-de
ardından kapılar kitlenir
yada filmlerdeki gibi
girişe taşlar yuvarlanır ve kapanırya
karanlıkta kalırsınya ölece
işte öyle bir şey idi gidişin

çıkıp gittiğin an
yuvarlandı üzerime
koca dünya
yıkıldı sanki
tüm ağırlığıyla üstüme,

gitme dedim
yalvardım ,yakardım sevgi için
didindim emek için
boşa gitmesin bunca yaşanılan istedim
ama sebebsiz ayrılıklar
çaresiz yakarışları
beraberinde getirdi
kurtaramadım sevdamızı

her an umudu kovalayan
bu gönül
nerede duracağı belli olmayan
bir kul yapısı yada
ne zaman söneceği belli olmayan
bir yangın gibi belki
belkide hayatı sonlandıracak bir sebep
belki bir gülün son kokuları
belki son bestelenişi adı aşk-ta gülün

sen olmasan’da hayalin’de
gül kokar
cemalin’de nurlanır sanki gözlerim
seni görür seni yazarım her satırımda
ağlasamda yazdıklarımda
sana ağlar gibi yazarım
sana bakar gibi bakarım
olmadığın hayallerde bile varım

sen ben de ben sende varım
Uçuk’ça.......