Ey yudum yudum acını içime, ta hücrelerime kadar çektiğim sevgili
Yarın güneş doğar mı diye şüphesizlerden şüphe duyar oldum
Sensiz hayat ölmeye yakın kalbin kurtlarla boğuşması gibi
Sensiz geceler en uzun gece gündüzler bitmez bir asır
Sesini duymak bana onur verici, seni sevmek değildir her kesin işi
Seni seven yiğit olmalı çünkü sen yiğitlere bedelsin
Çok hazin sözlerin, aydan parlaktır yüzün ve gözlerin
Nur topumu desem yoksa sonbaharda açan bahar şahikası mı?
Karar veremedim.
Beklide kış ayazında ağustos böcekleri senin iklimine sığınır
Öyle bir iklim-i halin var ki sensiz olmak baharı özlemeye benzer.
Sensizlik her gün azap, mehtaplı gecelerde senle dumanda buluşmak gibi
Gayrı ne haldeyim bilsen ki ey sevdamın çiçeği
Karar veremedim sana gül ismimi versem yoksa lalemi
Suy-i zan düştü senin adının arkasına gayrı bulunmaz gibi
Al al yanakların ve tomurcuk gözlerinle en çok güle benzersin
Adın gül değil ama güller seni kıskanır be sevdamın çiçeği
Ayrılık ne zaman biter şafakları saymak yetmez mi?
Alıp seni çıksak ta yücelere kılsa nikâhımızı yüceler yücesi
O an artık mutluluk şerbetini içiversek elinden Efendimizin
Yoksa hayal mi bunlar ne kadarı gerçek bilmem ki
Artık her şeyden şüphe duyarım. Duymadığım sadece O’dur şüphesiz
Seninle olduk mu en güzel çiçek bahçesi sen gül olursun ben sen kokarım
Yıldız olursan sen, ben etrafında kuyruk olurum
Ay olsan sen, ben seninle dolunayda sarmaş dolaş olurum
Yaprak olursan ben yaprağa konan bir böcek olurum senin için
Sana bunları söylerken bile çok umutluyum ah bir bilsen ki
Mutluyum neden mi? çünkü her şey benim istediğim gibi
Ne sen kızıyorsun nede ben korkuyorum senden ve senle ilgili her şeyden
Ömür ne kadar biçtim sevdama bilir misin güllere taç sevgili.
Ömrüm kadar demeyeceğim, diyemiyorum, korkuyorum, neden mi?
Çünkü bu gidişle bu hayata erken veda edecek gibiyim
Nedeni Senden başka ne olabilir ki?
Ne Azrail’den korkarım nede sonbahardan, korktuğum şey senin dökülen dudaklarından
Onlardan çıkan ya alevdir yakar beni, ya da yalandır unutturur seni
Neden böyle yaparsın hala anlam veremediğim birkaç şeyden biri.
İstersen sana ve sevdamıza önsüz olurum ama yeter ki gel
Gel de M.Gülüm kitabımın başkahramanı ol
Sensiz o kitap ne yazılır nede okunuyor ne olu artık gel
Gel de başlayalım yazmaya yoksa vakit ne kadar, bilinmez ki.
Haydi, durma sende bir taraftan yaz bende matbaa olayım dudaklarına
Basalım aşkımızı en güzel kapaklı, en şeffaf yapraklı, gül renkli kitaba
Sayfalar ve kapak hazır ama içi boş kalmış senden habersiz
Yaz ve gönder yeter ki yaz olsa da bir harf olsun, bir hece
Bekliyorum sevda durağına seni dünden bugüne ve yarına
Gel de otur yürek devletimde sana ait olan tahtına.

Kasım TAŞDEMİR