ben geldikçe gitmiş oluyor çoktan
hem havadan
hem karadan
hem sudan
hem demir dikenli yollardan


bir yanda arsızca palazlanıyor
etobur çiçek
bir çift kerpiç baş ucundan

serin bir türkü akıyor
’benim sadık yarim kara topraktır’
döneliyor uyku
döneliyor çınar
he can
kör evin gözlerinden
seçilmiyor yüzleri


görsem
bin yıl sonraymış
kumdan sade kale yaparlarmış
kırarmış belini bir ince dalga
puruvasında martılar


en
kazı
bile
abat
sayarlarmış
oy anam...


neydim
kiraz sapınca oldu yaşamak...

körolayım en çok istemiyorsam
gül
meyin
içinde
barut
hakkı...
patlasın
ta fecre kadar
tutarım ben seceresini...


işle
yensin
alın
terine
katık...

bir şehr ki
der
saadet
geçer ortasından
bahrı
amber...

ekabiri etobur vejateryandır
zeytinin yağını sıkar
emeğin kanını kemirir
üfleyerek üfleyerek
’görelim ayine i devran’
çiy suret gösterir...

horantanın karnı aç
horantanın karnında filarmoni
horanta hep mehteran
kös kös vuruyor
zilleri...

cem olur mu bizde bilek
ebe gümecine
et...
sustu bakır
sustu çömlek
iniledi har...

varsa ekmeğin
varsa suyun
yüzü hürmetine
kalın
sağlıcakla
ben keserim
diktiğim
umarsız
dal...