Kapalı gişe oynuyor hüzün,hayata bakan her kalp penceresinde.

Ademini kaybeden havvanın esen rüzgarlara verdigi saçlarında doğdu hüzün.
Nağmelerle tutundu seksen tuşlu piyanonun kalbinde.

Dağlar muazzam aşkın seyrinde dalgın,
kabil niyetine kabardıkça kabarırken;
acı bir seda yükseldi mavinin evine...
Dört harfli şiir döküldü yüregine dünyanın,
kalemsiz kağıtsız ’ADEM’

Yaşayanların benizlerinde sarı,
kalplerinde ateş kırmızısı oldu sözcükler...
Hüzn-ü sırrı dilden saklar iken yürekler,
hüzün denizinden mürekkep çaldı şairler...

Her güneş batımında hüzünlü gurbetin nağmeleri tüter,
sobasız bacalarda köz niyetine...
Kırık dökük ’ah’lar alır sazı eline,
Yeni bir sabaha bulutların resmini çizer,
geceye yasaklı gözlerde,
ahmetlerin alilerin ayşelerin fatmaların...

Gece sabahından
Yıldız gökyüzünden
Anne evladından vazgeçer
Geçer de,
HÜZÜN insandan vazgeçmez...
..

14.03.2013 Muharrem Küçük___kendinol




Çok Haklısın üstadım
Final; H a r i k a y d ı........
Beğeni ile okudum saygılar

Bizler var olduğumuz süreçe iyisiyle,kötüsüyle
sevinciyle hüznüyle yaşıyoruz.....Bir çok şeylerde de fedakarlıklarımız ve vazgeçtiklerimiz
oluyor....Lakin hüzünler ardarda ve peşimiz sıra...

Usta kalimi ve sizi gönülden kutlarım
yüreğinizde ki coşku kaleminide ki dirlik hiç tükenmesin.....
Sevgi ve Saygılarımla....

ne çok haklı şiir ve şair.kutlarım çok beğendim