Adını söyledim dedim ki LEYLA
Çöl bitti, kapında sabahladım yine.
Kelimeler düğüm olmuşken dilimde
Bir sen diyebildim
Unutulmuşken benliğim.


Adını söyledim dedim ki Aslı.
Sazımdaki perdeye aksetti yüzün
Ne tele vurabildim mızrap
Ne de seslenebildim haykırarak
Her şey sen olmuşken.

Adını söyledim dedim ki Şirin
Dağlar gözlerimde tükendi
Gözlerin hep kapalı mı duracaktı
Güneşi görmüyorsan
Dağı ayaklarına serecektim
Her şey senin için var olmuşken.

Adını söyledim dedim ki AH!
Şah damarım sızlarken bu hisle
Yüzüne bakamayacaktım
Kör olacaktım ağlamaktan
Ne sana sarılacaktım
Ne seni saracaktım gönlüme
Seni kaybetmekten korkacaktım
Kirpiklerimden kıskanacaktım
Rüzgarı yakacaktım
Saçlarına dokunuyor diye.
Ama ne sen Leyla olabildin Ne de ben Mecnun,
Ne sen Aslı olabildin Ne de ben Kerem
Ne sen Şirin olabildin Ne de ben Ferhad.
Sen bir AH oldun bense bir Münzevi
Hep seni söyledim durdum
Gelmeyecek misin?
Bir AHIM varken şu dilimde
Son AHIM olur musun?
Hadi GEL...

Güven FATSA

(AH: Yarin ismi )