Bir garip şiir oldum, sabah sabah dillendim
Beyin kıvrımlarımda, çalıyor yine çanlar
Cigaramın ucunda, ateş idim küllendim
O dumanın ahını, candan sevenler anlar
Her damla düşüşünde, doğar yeni bir hece
Düşlerin ortasında, cana candır her hece

Dün gecenin matemi, döndü sessiz pazara
Çığlık olup ünledi, geçmişine dalarak
Kalemi olmasa da, yürek kalem yazara
Biraz huzura varır, sayfalarda kalarak
Bazen gonca bir güldür, bazen hüzündür hece
Bazen köyde düğündür, bazen ölümdür hece

Dikişi tutturunca, hiç durmadan yazılır
Ardarda mısralanır, uzayıp gider derken
Dilinin döndüğünce, sevdalarla kazılır
Gecenin yarısında, hala denilir erken
Aydan yıldızlar yapar, güneş doğarken hece
Karşılar yeni günü, şafağa döner hece

Islığının menzili, türküde ağıt olur
Özlediğin gülüşler, teline dokununca
Bir hayal aleminde, satırların son bulur
Rüyalarda gezersin, severek okununca
Bağlamanın tının da, dilde türküdür hece
Her şarkı makamında, yare övgüdür hece

Mehmet Fikret ÜNALAN