Sırra kadem basan niyetlerin izini süren kalp
Eli boş döndüğünde yuvasına
Yarattığın boşluğa düşer adın
Çırpındıkça batan bu sevda bizim
Ateşini körüklediğimiz bu ızdırap …

Hadi kaldır şiirleri düştüğü yerden!

Yazgının ötesine geçip
Kulağımı dayadım rüyaya
Gözlerimi rehin bıraktığım gözlerin ne gördü
Nelere şahit oldu izledim
Gerçeklerden fayda yok dedi bir ses
Hayal giyin!
Dinlemedim
Seni bekledim üstümüzü örtmek için

Cemre düşürdü havaya, suya, toprağa ümidim
Bahar geldi evimizin sokağına -sen yoktun-
Resmini çektim gelecek güzel günlerin
Bekledim

Ki beklemek kaderim olmuştu dört mevsim
Çifte kavrulmuş kahve çekirdeği gözlerinin İçinde unuttuğum gözlerim
Kuytu köşelerini keşfederken hayatın
Tenhalarda sallanıyordu bedenim
Derviş sabrıyla sınandı merhamet
Söz kınandı, sessizliğe edilirken rivayet
Hacimsiz duygular biriktirdim cepkenimde

Savur mu diyorsun gökyüzüne şimdi
Unutayım mı?