Yalnızlığın dibini aldığım Vakitlerde
Bir tek Hayalin gelir,usulca.

Anlatılmaz bir Hal alır İçimi
Kelamlarım Lal,Hüzünlerim düğüm düğüm olur boğazımda.
En zayıf halimle yakalarsın, her zamanki gibi
Zira ,Bilirsin ,çoğu vakitlerde Yalnız olduğumu.

Yüzsüzce düşer ,yüzünün yüzsüzlüğü ,Gözlerimin Ferine
En acımasız hallerin yakar,şimdilerde ,dermansız canımı.

Eskiden Ay olup doğardı Nur Cemalin Gözbebeklerime
Şimdi ise Cehenemi kıskandıracak kadar yakıyor yüreğimi,bitmek nedir bilmeyen Sükunetin

Gözlerimdeki hanelere düşer ,yer eder özündeki Hissizliğin.

Gözbebeklerindeki Aşk’ın Yokoluşunu izliyor,yavaş yavaş,
Özümdeki Sır Perdeli Gözlerim.

Düşüncelerime gizlenmiş öfkeler büyür
Yarı yolda bırakışının nefreti köpürür içimde.

Artık ne işveler kalır ne de ümitler
Bir Aşkın Ölümünü izlerim dalgalar arasında.


Aşk küllendi,
Umutlar kendi külleri arasında kayboldu ,bu deli fırtınada
Sana gelen tüm yollarda ,İstikamet çizgisi yokoldu,
En kötüsü de,Gözlerinde yitirdim istikametimi.

Artık Tasavvur edecek birşey kalmadı rmenzilimde
Aşk yitik ,Sen yitik Ve Ölüme gebe kaldı bu satırlardaki Nefes.




8 MART 2013 /İZMİR
K.Merve YALÇINKAYA