TOPRAK BİR GÜN YAĞMURUN KIYMETİNİ ANLAYACAK ,AMA O GÜN YAĞMUR YAĞMAYACAK

Derin denizlere kulaç atıyorum yalnızlığımın dinmeyen öfkesiyle
Ne yorulmak nedir biliyor,vazgeçiyorum yüzmekten
Ne de boğulup ,kayboluyorum Okyanusun orta yerınde.
Okyanus kadar derin ,
Okyanus kadar büyüktür sevdam Ve
Yine, Okyanus kadar uzak düşüyoruz limanlara.
Beraber ,ayrı ayrı




Derin sularda yüzüsüm en çok da benım suçum değildi
Gözlerime açılan perdelerde, saklıydı bütün manalar
Gerçeklerin ışığında döndü sevdamın büyüklüğü ,tıpkı bir Kelebek gibi.

Bunu ne onlar bilebildi ne de Sen bilmek istedin Sevgimin yüceliğini.
Sadakat yeminlerime Hep eksik guvenmiştin .
Oysa ,
Ne de deli gibi severdim seni,Sevdiğine inanarak.
Seni ,inandıramayışımın sebebi ben değildim aslında
Sendeydi gerçeklerin toz yutmuş cümleleri
Yine sendeydi ,mağfiret etmek beni
Ama Sen Ay’ a gülümsedin Ve sırtını döndün Riya görünümlü Asıl Hakikate.

Tam da işte ondan sonra boğuldum OKYANUS ortasında tek başıma.


25 NİSAN 2013 /İZMİR
K .merve YALÇINKAYA