BİR İNSANIN İÇİNE GİRMELERE,

SARIP SARMALAMALARA CAN ATMIŞSA BİR İNSAN,

ÇOKTAAN İÇİNE ALMIŞTIR O’ NU.

ÖLÜNCE O, ÖLÜR....

ELİNİ UZATIP DOKUNAMAYACAĞIN TEN,

BİR DAHA İŞİTEMEYECEĞİN SES VE HİSSEDEMEYECEĞİN NEFES,

ARTIK HER ZAMANKİNDEN DAHA FAZLA SENİNDİR...

BOŞLUĞUNU DOLDURMAYA ÜŞÜŞMÜŞ BİRİLERİ

ASLA O NUN GİBİ OLAMAYACAKLARI KADAR SENİN...

HATTA SON BAHARDA HAZANIN HÜZNÜ,

İLK BAHARDA LEYLAK TOMURCUKLARININ TAZELİĞİ KADAR SENİN...

VE HATTA, YÜREĞİNDEN KOPARIP,

ARŞI TİTRETTİĞİN DUALARIN KADAR, SENİN...

TOPRAĞA GÖMERSİN, YÜREĞİNDE KIYAM EDER...

O, ÖLÜR,... !
BİR BAYRAM GÜNÜ KAPINI ÇALAN NEŞELİ ÇOCUKLARLA,

DENİZ KENARINDA MANZARAYA MEZE,

DEMLİ BİR ÇAYIN BURUK TADINDA,

ÇAKAN ŞİMŞEKLERİN ARDINDAN

YÜZÜNE DEĞİVEREN İLK YAĞMUR DAMLASININ ÜRPERTEN ISLAKLIĞINDA,

GÜNEŞE KESMİŞ PIRI PIRIL SABAHIN İÇERİYE SÜZÜLEN SICAK IŞIKLARINDA

ANİDEN VE TÜRLÜ BİÇİMLERDE GELİVERİR YANINA,

TAAA YÜREĞİNİN İÇİNDEN...

ÇÜNKÜ O SENİNDİR..

VE ANCAK SEN ÖLÜRSEN,.. ÖLÜR...!

...Selda İyiekemkçi...