BİR KIŞ GÜNÜ ÖLMELİYİM

Bir kış günü ölmeliyim
yağarken lapa lapa kar
üşenecek belki dostlar
gücenecekler
ama yine de ben
bir kış günü ölmeliyim...

Kuşlar konmayacak tabutuma
masmavi bulutlar eşlik etmeyecek
serilemeyecek güneşe dostlar
fısıldaşamayacak
atıp tutamayacaklar...
dem vuramayacaklar yaptıklarımdan.
üzülerek
ve özür dileyerek hepsinden
yine de ben
bir kış günü ölmeliyim...

Yalpalayacak omuzlarda tabutum
ha düştü ha düşecek..
o soğukta bile terleyecek taşıyanlar
hay be müsluman evladı diyecekler
ölecek ne vardı bu havada
karda kışta
ama yine de ben
bir kış günü ölmeliyim...

Ne güzel olur kardan mezar
vurdukça güneş azar azar
açmalı üzerimde kardelenler…

Bir kış günü ölmeliyim...



Güzeldi anlam ve anlatım severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
Saygılar

Sade, doğal, dupduru şiir.
Allah korusun diyesi geliyor insanın ama yine de keşke istediğimiz gibi ölebilsek.
Hele ki istediğimiz gibi yaşayamıyorsak, bari daimi ikametimiz istediğimiz gibi olsun, değil mi yahu?
Tebrik ederim.