KAR KELEBEĞİ

İnce/sessiz bir öfke akıp gider göğsümde
umut ufkun ucunda sırıtan mezar taşı
fırtınaya tutulmuş gecelerin içinde/
kayıp giden bir yıldız...

yalnızlığın teninde kanayan gül gibiyim
Gri,savruk ve üryan
bazen keskin bir bıçak
bazen toprak kokusu...

sancılı bir ürperiş dokunur kederime
savurur saçlarımı kızıl/kıpkızıl rüzgar
tutarım doruğundan dağları yakınlarım
öylesine tenhayım...

sıkışır kalır gölgem kapı aralığına
gözlerim kurudukça yüreğime is yağar
çarmıhlara gerilir sanki göz bebeklerim...

Durulacak yeri yok kalbimde ki mekanın
her bir yanı/m harabe...

Ah öksüz çocukluğum
yarı baygın gençliğim
kırgın mutluluklarım susup kaldı içimde
suratını asarak geçip gitti yıllarım...

kayboldu aynalar da duru masumiyetim
merdivensizdir şimdi tırmandığım yokuşlar
bir kar kelebeğini yolladım düşlerime
belki de ölmemiştir pervazlarda ki kuşlar...

15.12.2013


Haz aldım okurken yüreğini kalemini alkışlıyorum
Yüreğin susmasın üstadım
__________________________________Saygılar selamlar

Okurken haz aldığım dizelerdi...Yazan ve düşünen yüreğe sağlık...Rabatlı