ate parmaklarımın kabul olmayan duaları
menzilim uzak
yaratılmışlığımın adına
çöz dizlerimi



neden en karası bulutların şark diyarından doğar ki
daha niyet etmeden revana
el alem eline düşmüş miladi takvimlerim
ne zaman düşer cemre yere
rüzgârın tanrısı n’olur
son yaprağını karalama



kommagene
bir tutam güneş ver avuçlarıma
doğuya,doğuya doğru yüreğim bu gün
bu kış kıyamette
dayaması atılmış köprüler var geçeceğim
umutlarımı dondurma



agnessa
sizin oraların badem dallarına inanma
erken açarlar stalingrat kuşatmasından kalma barutlarla
ne zaman çer çöp toplamaya başlarsa volganın samurları
bil ki yuva zamanı
geleceğimi anla



bir de
sakın ola,ilk açan nevruz çiçeklerine dokunma
sen kızarıyorsun ben sızlıyorum
akşam çökünce derinlere
yüreğimden anlıyorum



söz gideceğiz gene pazar ayinine
tüm dillerden dua etmeye
o yakışan siyahlarını giy yeter ki
bu kadar uzak olur muyduk yoksa
biliyorum
tutmaz benimki









kasım