kötü günlere
avlanmayı bırakıp
tertemiz bir sofra başında ,

beni bekleyen
güzel gözleri özledim.

hasreti hasretimle tütecek
sıcak bir teni özledim.

içimde ki acıları,
şarabın ruhuna teslim edecek
çılgın hayalleri özledim,

özledim damağı
helal lokmayla
pekişen lezzeti,

aklımı zamana bölerek
heyecanı mı yeniden dirilten,
o günleri görmeyi özledim.

savaşın ulaşamadığı,

yeşilin gücüyle
sevgiye sarılmış
toprağın kokusunu özledim.

fikirlerime cellat kesilmemiş
güzel ruhun
damarımda çırpınışını özledim,

öfkeye meze edilmeyen korkularımın
Tanrıya dua ile
uzanışını özledim,

karanlığı yolcu eden
sabahların kuş sesleriyle dolup taşan
coşkusunu özledim,

özledim nemli
gözlerimde patlayan
güneşin sıcaklığını

çok özledim çok;

tarlada alın terini
buğdayla yoğuran
köylülerin gönül türküsünü,

ve gururu için savaşan
asil ruhlu, yarı aç ırgatların
parayla kavgasını,

özledim anne sevgisiyle
kalpleri bereketlenmiş
güzel yarınları

özledim
öksüz çocuklar için
savaşı barışa çağırmayı,

özledim deniz mavisinde
beyazı kucaklayan
kadınların tatlı neşesini,

özledim;

nefesimi parçalamayan
sigarasız bir günü
ciğerlerim de misafir etmeyi

özledim aşklarını kirletip
mağlup etmeyen
çifte kumruları,

özledim hırsız bakışlarıyla
ar duygusuna eğilip
yetim hakkı yemeyenleri,

özledim vatan sevgisini
yüreklerinde titretecek
yasa sahiplerini,

özledim Allahım hem de çok özledim;

imanı merhametle pekişmiş
helal gözleri,

yaşam denilen kavgayı
hak edecek ölümleri özledim
henüz ölmemişken.