ne var ne yok ise eskiye dair
değişecek hepsi,
yenilenecek bu mevsim
onun için dağlarda duman
onun için sağanak yağmurlar
dalgalar denizde kuduran...



geri dur kumsal
dağlar küçülsün
yüreğimin çamaşır günü,
aksın kirin köpüğün
çarşaf çarşaf serilsin akdeniz
yıkansın yüreğim
çakıl taşlarınca tertemiz...



sevda ne ki yel nedir
sağanak ne ki sel nedir
gözyaşı ne ki göl nedir;
hangi nehir seni bana bıraksın?!



sözü gülle yüreğimin
balyemez
ağızından dolma,
denizin dibinde pas tutmuş
gözlerinde yas tutmuş
seni kendine has tutmuş,
sıkışıp kalmış gülle(?)



gözlerin;
çekip giden bir gemi,
ateş değil, su yakar beni
ne kadar uzaksın
gözlerin kaç deniz mili
mil çekmiş yüreğime...



yalnız ateşi görür yüreğim,
yağmurların bol olsun
ağla bu mevsim, ağla sevgilim...



kıştan sonra kuş gelir
tomurcuklar çiçeklenir
ağaç boylanır, dal göverir,
yaz yakar
akar beyaz incir
dudak dilden,
dil/dudaktan bal verir...



geleni yok,
gideni yok gönüldeki bahçenin
seveni bülbül, sevileni gül,
eriyeni çürüyeni
taşına, toprağına
dalına, yaprağına
gül aşkına ödül...



sınır ne ki el nedir
dost ne ki tel nedir
diken ne ki gül nedir
sahra ne ki çöl nedir,
ateşin beni yaksın;
yağsın yağmur, şimşek çaksın
gül ağlar,
gül yanar,
gül diker,
kül dökerim sevgilim...



Şaban AKTAŞ
29.12.2001