Ey aşk..
Varlığımın müsebebi,
Bir başkadır seni sensiz yaşamak..
Yeşerdiğin yüreğimde, hüzün tohumları kök saldı..
Varlığın zülüm, yokluğun kahır olsa da, bu canıma.?
Bir vatan var yüreğim de yalnız ikimizin..
Şimdi sensizliği satırlarıma nakış nakış işlerken..
Hüzün menziline takılan cümlelerim de,
Kanayan yaramla yokluğun, konu oluyor sevgili...

Ey yar.!
Öyle bir kapla ki yüreğimi
Yalnız seninle mirac’a çıkalım..
Kabe’de mevzilenen dualar da, sana savrulsun ruhum
Zem zem ile durulanan kalbime düşen cemre..
Kevser ırmakların da kana kana içtiğim..
içimi acıtan..
Sen düşerken lal dilimden
Mekke’den Medine’ye hicretim seninle..

Ey aşk..
Araf’tan Hira’ya koşalım seninle
Gel birlikte secdeye Varalım dört büklüm..
Gel Yusuf’a kuyu, Züleyha’da kördüğüm olanım..
Gel Arafat’ta seninle vakfeye duralım
Kör şeytanı aşağı atarken,Sevdamızdan
Gönlümün bam telinden bir tek adın gecer
Son limanım sensin ey Aşk..
Son nefesimde şehadetimsin Aşk..


Raif Şefkatoğlu