Öncelikle dost olmasını bilmeliyim
Sonra kendimi korumasını bilmeliyim
Dost olabilmek insanlara erdemdir
Önce kendimizi korumak temeldir

Dost olanda, olacakta insandır
Zamanla yanılmak doğasındandır
Yanılmalara/yanlışlara tedbir şarttır
Tedbirimizi alamaz isek hüsranlıktır

Nice dostlar gördüm yalanda
Dostluktan uzak riyakârlıkta
Dostum der kendine çağırır
Kendinden başkasına bağırır

İster ki, dost bildiği yok olsun
Dost dediği kendinde kaybolsun
Dostu kendini hep doğrulasın
Hiç ayrı düşüncelerde olmasın

Tartışılmazlarının gölgesinde
Peşin yargıların özgürlüğünde
Tek yönlü yasaların gölgesinde
Dost, dostluğu kabuldür gönülde

Dostluk dayatmalardan
Dostluk tartışılmazlardan
Dostluk kavgalardan öte
Dostluk yasalardan öte

Kalbin kalbi gördüğü yerdedir
Kalbin kalbe değdiği yerdedir
Kalbin ayrıyı sevdiği yerdedir
Canların yanmadığı yerdedir

Dostluk gerçeklikler üzerindedir
Düşmanlık hep gizliliklerdedir
Tartışılamayanlar gerçek değildir
Dayatılanlar hiçte dostça değildir

Dost olabilmek gerçekler üzerine
Onur kazanabilmek özgürlüklerde
Farklı düşünse de insan, insanlar
Buluşurlar hep saygı ve sevgilerde

Sormalıyım insanca dost diye çağırırken
Dostun, dostlukların neresindeyim ben
Varsa içimde dayatma/tartışılmazlarım
Demeliyim asla dost olamam insana ben