Kaküllerin düşmüş yine alnına
Kaldırda görelim yosun yeşili gözlerini
Kaç yiğit dolaşır yüreğinin peşinde de
Dönüp hiç birine bakmazsın elfida

Yaşım küçük miniciğim dedin de
Kim aldırdı yosun yeşili gözlerindeki masumiyetine..
Kim dinledi
Yüreğinin kuş cıvıltılarını

Aklın evcilik oyunlarındayken
Anne sen baba komşu oğluyken...
Buluverdin o senaryoda başrolde kendini..

Şimdi anlamıyorsun değil mi..
Bırak bez bebeklerini
Bu gece ne giysem diye düşünme
Çocuk yaşta giydirdiler beyaz gelinliği kefen niyetine
Beline kırmızı kudaleni bağlasın ağabeyin

Duman sarmış karşı dağları
Meydanda büyük düğün alayı
Ağlar duyuramaz Elfida’nın aşığı

Ah Elfida ah
Avuçlarında ki hayat çizgisine yakılan kınalar

Evlilik dediler de kurban seçtiler seni
Kıydılar çocukluk anılarına
Hani çocukça hallerin
Sönmüş hayat dolu bakışların
Gözlerinin rengi boğulmuş
Bir gecede büyümüş Elfida

Gidiyor çocukluğun
Hayallerin yitiyor
Gelecekten ümidin bitiyor
Ağlıyorsun
Elfidaa

ASİ RÜZGARIM

Sesiyle yüreğiyle yorumuyla şiirime ses olan can kardeşim SEVDALİNKO kardeşime sonsuz teşekkürler

Çok uzun zamandır sizlerden uzak kaldım, şiirime yorum yapan yapmayan, şöyle yan gözle bakan bakmayan:) herkese şimdiden çok teşekkür ederim sevgiler saygılar dostlara