Yıllardır ormanda her tür nimeti
Gizli gizli yiyip doyarmış sıçan
Emek sarf etmeden her tür hizmeti
Kendine ganimet sayarmış sıçan

Bundan çok rahatsız olmuş ki aslan
Bütün hayvanları yanına toplar
Der ki” sıçanlara karşı bir plan
Yapalım, kendine gelsin zirzoplar

Kedilerden ordu kurulduğunu
Duyunca bir susku sarmış sıçanı
Her birinden hesap sorulduğunu
Görünce bir korku sarmış sıçanı

Ne zaman kendinde daha irisi
Karşısına çıksa kaçar sıçanlar
Ne zaman gaflete düşse birisi
Gafın ambarını açar sıçanlar

Bu talanı duyan orman reisi
Yapın demiş sıçanlara uyarı
Uyarıdan anlamazsa gerisi
Kedilere demiş yıkın duvarı

Savaş ilan etmiş bayrak açana
Kediyi bunların üstüne salmış
Kedi bir hırlamış korkak sıçana
Hepsibir korkudan delikte kalmış

Zaman akıp gitmiş, onca yaz-bahar
Gafletler içinde kışa dönüşmüş
Kedi de olunca zamanla hunhar
Aslanın planı boşa dönüşmüş

Âlemin hâkimi olunca para
İhanet ve gaflet ortaya çıkmış
Vicdani duygular alınca yara
Cehalet kazması bilgiyi yıkmış

Tilki çok uzaktan haykırır yekten
“Söktüm kedilerin tırnaklarını
Sıçanların başı çıksın delikten
Öpsün kedilerin yanaklarını”

“Ben seni âleme yaptım padişah
Sözümden çıkmazsan tahtta kalırsın
Gizli gizli kemir, duyulmasın ah
Kendi âleminin şahı olursun”

Sıçanların şahı almış icazet
Yazılmış fermanlar çıkmış kanunlar
Karşı gelenlerde korku, eziyet
İntikam hırsıyla tutuşmuş bunlar

Şah’ın etrafında birkaç dalkavuk
Binlerce şakşakçı, onca yalaka
Dünya işlerine dalınca kavuk
Kediler bunları sandılar şaka

Balyozla başladı kafa kırmalar
Sabredin bunlarda geçer dediler
Fayda etmeyince tüm haykırmalar
Tehlikeyi geç fark etti kediler

Kediler düşünce kapı altına
Sıçanlar sokağı istila etti
Her biri kavuştu çil çil altına
Onca ulufeyi Şah’tan zannetti

Coşari, vazgeçme birliktelikten
Sahip çık Aslanın emanetine
Sıçanlar çıkarlar bir bir delikten
Sahip çıkmaz isen kendi kedine

28.02.2013 / Samsun

İbrahim COŞAR