Çıktım kara yemişe
Kanatlı bir kuş oldum
Benim gibi seveni
Arar iken de buldum

Çıkma erik dalına
Çok gencecik eğilir
Bizde sevgili birdir
Ölene dek sevilir

Armudun olmuşları
Rüzgarla yere düşer
Cahili de seversen
Belki zamanla pişer

Şeftalinin dalları
Güzel çiçek açıyor
Daha bir öpmedim ki
Niçin benden kaçıyor

Elmanın iyisini
Ben aldım irisini
Gönül çok sever ama
Alırsın birisini

Kurakta fındık olmaz
Toplarsın sepet dolmaz
Gönüller bir olunca
Sevmeye doyum olmaz

Dutun düşeni yenmez
Dibi çimen olmadan
Aceleyle evlenme
Arayıp ta sormadan

Olgunlaşır mayısta
Çilekler tane, tane
Benim sevgili yarim
Dünyalarda bir tane

Dalından koparalım
Ayvanın irisini
Evlenmiyorum deme
Seversin birisini

Kızılcığın şerbeti
İnsana da kan yapar
Candan severse eğer
Onu baş tacı yapar

Şu üzümün bağına
Bülbüller konar öter
Bizim sevdamız büyük
Ancak ölünce biter

Kayısının tazesi
Üç beş tane yemeli
Sözle sevgi hiç olmaz
Gönülden de sevmeli

Karpuzu ve kavunu
Dilimleyip yiyelim
Sevdiğimiz insanın
Kıymetini bilelim

Ferhat GÜNAYDIN
Giresunlu Eğitimci Şair
27.02.2013