Kelimelerim kifayetsiz
Tıkandı duygularım tarifine
Ne yapsam olmuyor
Sevmelerim
Alabora
Yaşamın dibine vuruyorum

Yüzünü çiziyorum
Saçlar düz ve duru
Dudakların ,en kıymetli kadehi aşkın
Damarlarımda
Kaşların daveti Mevlana’nın
Mihrabına Yol
Kirpiklerinin her teli kalbimin farklı menzillerinde
Aşk tanrıçası ilk kez bu kadar kutsal

Bakışlarını çiziyor
Ve en derinine hapsediyorum kendimi
Çaresiz tuvalim
Umutlarım firari gecede saklı
Kıpırtısız
Sakin ve fırtına yüklü ruhum

Sana dokunuyorum
Öyle zamansız
Yüzünü darp edercesine
Karalıyorum

/Senden habersiz yine/

Ah be ente
Ya sev,
Sal sevdanı başıma
Ya da;Yüreğime bir yumruk gibi oturan
Bu sevdayı al
Yanına
Kimim kimsem yok
Dağıt yalnızlığımı
Ve çıkar hüznü alfabemden
Tanımayacak yoksa beni mutluluk
Seninle görmeden

Senden gayrı yol yok
Söktüm sensizliği ayaklarımdan
Yorgunluğumu bereket dualarıyla yor
Hayra
Aşk’a guslümü, adınla getirdiğim şahadete tanımla

Yoksun ya;
Yaşam hergün bir beden büyüyor
Ufalıyorum güneşe karşı her lahza
Gölge misali
Eksik yaşıyorum
Oraya buraya dağılmış gibi zaman
Toparlanamıyorum
Ne kadar yağmur yağsa da bu kente
Bulutlarında muğallak damlalarım
İrtifa kaybında
Yakamozlarına dokunamıyorum
Anla...

/Senden önce de ölüm vardı
Fakat biz bu kadar ölümlü değildik/

Ekmek ve müshaf üstüne say bütün yeminleri
Mezarlıklarından geçerken anıların
Kes ayaklarımı en Yusuf kuyularına
Toprağın bağrında bir doğumluk değil
Küllerin rüzgarında bir cağ boyu
İstiyorum seni
Afişlerini yırtıp geçiyorum celladın
Parmak izlerini bırakıyorum ölümün rahmine
Seni arayan beni bulsun
Her ölüm
Yar diye

/Ölümsüzlük sızdı ruhuma
Kalbinin damarlarından/

Gelemeyeceksen eğer ;
Dön yüzünü kıbleye
Ve hakkın verdiği yürekten utan
Aynaya bakacak yüzü bulursun
Mesele aynayı yüze tutmakta...

Seni versin mevlam
Günah’ta olsan
Sevap’ta
Seni taşıyacam nasılsa giderken huzura