şimdi kalıyor musun?
benimle misin?
bana ait/siz


tüm ezberlerimi bozuyorum
geceye ve güne yemin ederken
ses/im
titrek dalgalarını bırakırken
sana ve havaya
dokunuyorum usulca
sarı saçlarına
bir rüzgarın ılıklığını bırakır gibi omuzlarına ki
sol göğsünün altını çınlatıyorum
hafif bir karıncalanma düş/üyor
kulak memenden içeri/üşüyorsun ki
duygularının ahengiyle genişleyen atmosferde
nefes alıyorsun

biliyorum bir bilinmezlik var şimdi serde

ve ben tarifsiz rüyalardan uyanıyorum
terli ve ıslak ki
alnımdan dudak kenarıma damlarken su
taşıyabileceğimden fazla ıslaklıklar
boğuyor çatlaklarımı

ve bil ki sevgili;
saçlarının kırıklarına bulaştı yağmur yine
nefesim kasıklarına dayandı usulca
senin akmadığın bir nehir/dolarken yatağına
taşıyordu avuç içlerimden
gerdanından akan terin


ellerin/ellerim
uzat şimdi...







(...)