I.
ne güzel şey göndere asılmagörmek
-umut…:da demir parmaklıklar
penceresinde ay…göğünde hep k
en çok da aşılmasduvar
.
Ey can!
..
buram buram vererek
bir

II.
ne güzel şey ısla
-ki yağmur…tmuş prangalar
izmarit gibi sararmış bet
en çok da mahkumdört duvar
.
Can!
..
külümdiyerek
bir orman
ya-
nı-
yor.

III.
ne güzel şey kuş cıvılt
şah damarınddolaşırken…
duyulmamakör çığlık
oysa herkesin b duyar analar
O’nun ise nef
yazım hatalarıyla
yor.

IV.
ne gü kıyısında turlamak
lavını içine akıtanhep aynı yerde durmak
oysa herkesin bir adı ya kırlara çıkar
O’nun tüm sortileri
büyüdükçe
bü-
yü-
yor.


gözleadam…;
-bir …
hayalinde...
sarı sarı papatyalar, salkımdalları
nasıl da özlemiş…
yarinin gözleri diye baktığı yıldızları, giyindiği alları
.
örste
tadı
ahest
...

yor…/

1989

tahsin özmen, bez bebekler de üşür, çatım&baskı yay, ank, 2006