11
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1122
Okunma
Hİç alışık değilim bu denli sakinliğe
Bir tek kıpırtı yok denizin yüzeyinde.
Yürek kıyılarıma vurmaz olmuş sözcük dalgaları.
Boynum eğilmiyor bir sevdanın yüceliğinde.
Yürek, secdelerden kalkmış da
Kıyama durmuş dik başlı bir gururla.
Oysa ben
Aşka boyun bükmüş alçakgönüllüğümü sevmiştim
Ellerimi değil
Yüreğimi açarak ettiğim dualarımı
Aşkın büyüklüğü karşısında
acizliği ve hiçliği kabul edişimi.
Bu dingin kıpırtısız denizin tam orta yerinde
Sandalımda tek başıma
Rüzgarsız, yelkensiz, küreksiz kalakaldım.
Duygularım,
Duygularımın sahibi benim deli yüreğim
Hangi köpüren, çağlayan derelerde kaldı bilmem.
Beni bu akıntısız yere
Hangi sular getirdi bilmem.
Benimle aktığını sandıklarım nerde
Beni neredeyken bıraktılar bilmem.
Buradayım.
Derinliği olmayan tek boyutlu bir zamanda
Buldum mu diye sorduğum
Tanımadığım bir ’ben’in içindeyim.
Şaziye BİLİR
5.0
100% (18)