Ah… başımla beraber vermiştim, sana bu kalbi.
Gelip geçici bir heves değildi ki…
Pas tutmuş kalbinden, pervasızca,
Çığ gibi akıttın, tertemiz sevdamın üzerine zehrini.
Dünyadaki her sevgiyi sahte mi sandın?
Küçücük, basiretsiz sevdalardan vurgun yerken,
Sana tapan bu kalbide mi? vefasız bir hain sandın?
Uğrunda köle olduğun sevgiler, silmişse seni,
Revamı? benim masumiyetimden intikam almak…
Revamı? Sana inananı riyakar aldatmak…
Böyle darmadağın, böyle naçar bırakmak…
Sence kolay mı? yeşeriyor, yaşanası sevdalar…
Bu kadar ucuz mu? harcadığın hayatlar…
Bir kez güvenip açabilseydin, eğer taş kalbini,
Tahminden uzak, özbeöz mutluluklar yaşardın,
Sahte sevgilere inat.

Unutma..!
Bundan sonra üstünde hep, ahım olacak…
Her iki cihanda elim yakanda olacak…
Aldığın her nefes hüsranla kabus olacak…
Bileceğim… sende bir an gülmeyeceksin.
Gün gelecek elbet, kafanı duvarlara vuracaksın,
Titrerken ellerimi arayan ellerin, yalnızlık içinde…