YURDUMUN*

Su akar toprağa canlanır her yer
Kıvrıla kıvrıla deryaya erer
Her gittiği yere yeşili serer
Irmakları çağlar akar yurdumun

Yağmurla karışan topraktır çamur
Değirmende undur teknede hamur
Elif elif yere düşerken yağmur
Bulutları şimşek çakar yurdumun

bahar gelir karlar erir su olur
Karlı dağın suyu akar durulur
Kırda çiçek bahçelerde gül olur
Kırlarında kekik kokar yurdumun

Ak gerdana sarı liralar dizer
Seven gönüllere sevdayı bezer
Edalı işveli salınır gezer
Güzelleri gönül yakar yurdumun

Gönlünü verdiği sevda kolunda
Mutluluğun zirvesinde o anda
Beyazlar içinde vuslat yolunda
Gelinleri duvak takar yurdumun

Kuzuları meler koyunlar meler
Kavalın sesinde ver esintiler
Çobanın dilinde yanık ezgiler
Sürüsü yaylaya çıkar yurdumun

Karadeniz kuzeyini sarmıştır
Batısında da ege yer almıştır
Akdeniz de turizm canlanmıştır
Üç yanı denize bakar yurdumun

ŞAİR YUSUF DEĞİRMENCİ