BİR TEK SEBEBİ VAR SENSİN

Yalnızlık bir kabus imiş,yaşanmadan bilinmiyor
Kaderin çizdiği yoldan,geri dönüp gelinmiyor
Sevdalar satılık değil pazardan da alınmıyor
Sararıp da solduğumun,bir tek sebebi var sensin

Sen koydun beni bu hale,umudumu kesip biçtin
Talihimi yere serdin, üzerinden basıp geçtin
Ben seni seviyor iken sen gittin elleri seçtin
Yapa yalnız kaldığımın bir tek sebebi var sensin

Gece sevda boşluğunda boş kalmış durak gibiyim
Suya hasret susuz kalmış,çatlamış toprak gibiyim
Dalından kopartılmış, bir kuru yaprak gibiyim
Sensiz bir hiç olduğumun bir tek sebebi var sensin

Niçin dur demedim diye,başımı taşa vururum
Saldım da pişmanım diye,sessiz haykırır dururum
Gidişine dur demeye engel oldu şu gururum
Saçlarımı yolduğumun bir tek sebebi var sensin

Sevinmiştim buldum diye,bir hayat arkadaşını
Bu uğurda küstürmüştük dostu eşi ve kardeşimi
Faydası yok pişmanlığın,vursam taşlara başımı
Taşlara baş vurduğumun bir tek sebebi var sensin

Bir silik fotoğraf idi,senden kalan tek hediye
Hasret iken ben sevgiye muhtaç iken bir ilgiye
Bilmezler çaresizliğimi, ipsiz sapsız berduş diye
Dost düşmanın güldüğünün bir tek sebebi var sensin

Hedef seçmeyen kurşunum,bilinmeze koşuyorum
Özlemin çok ağır bir yük,istemeden taşıyorum
Bakma nefes alışıma sanma ki ben yaşıyorum
Manen ruhen öldüğümün bir tek sebebi var sensin

Çıktım dağların başına,her çabam gitti boşuna
Koştu yüreğim peşine,hayalin girdi düşüme
Şimşekler çıktı karşıma,yağmurlar yağdı başıma
Peri perişan olduğumun bir tek sebebi var sensin

şair Yusuf Değirmenci