bilir misin maralım
herkesin derdi o ilk yağmurda ıslanmak
yağmurlar yağar mı eylemsiz
kalemle kudurarak
çulsuzum bilirsin
bir yetimin gözlerine dalarak
hergün senle ıslanırım




ankara
böyle soğuk olduğu günlerde dertlenirim
son film
rüzğar gibi geçti gelir aklıma
ellerini tutar
bir tutam sıcağında titrerim



ne hırsım oldu akçeden yana ne de maddeden
her renginden çilenin arınır durulurum
ne zaman bir ziyade taş koysam duvarlarıma
harcım biter suyum biter kilitlenirim
bu nasıl babaymış böyle
rüyalarıma girer denetlenirim



yılan yatsa elimi sokacağım bu şehrin taşlarının altına
adam yatsa kalem ucumu
korkuyorum insanların ihtirasından
ellerinde servetler kâgıttan kafaları
bir benim beyaz bayrağımla olur mu



demem o ki
sıkı tut ellerimi
sensiz nolurum
ya bir de gözlerin olmasa
nerede boğulurum







kasım