Yoldan insanlar geçiyor.
İnsanların içinden hayatlar.
Hayatların içinden şarkılar.
Benim içimden bir tek sen geçiyorsun.

’Afra...

Bana şairlikten bahsetmesin hiç kimse.
Bu evrenin en iyi şairi ’ birine aşık olan adamdır çünkü.
Ben şair olamadım amma; sen en güzel şiirsin galiba .

’Afra.

Çünkü tutultum sana.
Ben Hira mağarasına gidememiş bir Allah kuluyum.
İskender’in kılıcının kesikleri ile dolu kalbim.
Fularım rüzgardan savrulur, saçların dolanır boynuma.
Bir Allah yolunda, bir senin koynunda.

’Afra...
Yüzlerin ortasında derin bir kimsesizlik saklı.
Alın çizgilerinden okunur mu insan hayatı?
Yaşamaktan usandığım bir günde tanıdım seni.
Tüm sesleri yitirdiğim şu dünyada, benden öncesinin bir önemi yok.
Bağır,çağır, vur ve parçala...
Kokla sonra.

’Afra...

Biliyorum çok güzelsin sen.
Kontrolsüz sev beni.
Tekme tokat, ana avrad...
Amma insanca!

’Afra...

Ağlamaklı sesim.
Notlarıma dokunma.
Bu astral hüznü ve titremeleri kimse görsün istemiyorum çünkü.
Öyle kalpten çıldırıyorum ki; bu cinneti yalnızca yokluğunda yaşadığımı öğrendim.
Senin yüzünden işte.
Çalan bu şarkı.
Boğazımdaki yumruk/lar, sol yarımdaki yanmalar...
Dilimdeki #jilet ve etraftaki kan ’senin yüzünden.

’Afra...
Ben sigara sevmem.
Amma üzerime sinen bu boktan koku da senin yüzünden.
Çaresizliğin dergahında; kendini sultan eyleyen manifestolar, kurşun olur dolarlar namluya.
Tekme tokat dalarım sonra gözlerine.
Aşk diyorlar seninle öpüşmeye.
( next station Şirinyer )
Dilini dilime kenetleyince ’ raysız istasyonlardan tren geçiyor.
-Öküzlüğü ile kalıyor cesedimi ezenler.

Şimdi birşey söyleyecek olsam;hiç birşey söyleyemem Afra.
Çok açım.
Ne yemek yedin bu gün ’ merak ediyorum.
Çok utanıyorum amma
Doymak istiyorum.
Öpmek istiyorum.
Sonra, ölmek istiyorum.

’Afra...

İzmir gibi dökülüyorsun avuçlarımın arasından.
Bazen Kordon’dan geçen gir kız kadar işveli,
Bazen de Gültepe gibi kurşunlara yıkılıyorsun.
Tepecik’ten banane?
Alsancak’ta doğan gece; ya bir hayat kadını, ya da bir travesti ile noktalanıyor.

Her gün’aha dayandım.
Göğün kızılığı ile arınabilir mi insan?
Dinermi ellerine dokunmadan geçen dinsizlik....
Şuh bir kimsesizlikle dolanıyorum sonrasında Buca sokaklarında.
Gaziemir kadar zengin olmadım hiç bir zaman.
Belki de bu yüzden gittin.
"Cüzdanım kalbinin barkodunu okumadı diye"
G i t t i n...

Bende gitmek istiyorum buralardan.
Bu yüzden ölmek istiyorum işte.
Kızlar Ağası Han’ında içilen hiç bir Türk kahvesi,
Kemer altındaki hiç bir çingene eğlencesi,
Avutmuyor beni...

Karşıyaka vapuruna sor beni.
O anlatır iş çıkışlarında seni nasıl özlediğimi.
Denizin havası ile yokluğunu harmanlayıp,
Koskaca şehri talan ettiğimi...
Bırak Bostanlı sahilinde ki duruşlarım şahit olsun yaşanılanlara.
Ya da dokunma, öylece dağınık kalsın boşluğum.
Düşerim uzaklara..
Yokluğuna.
Seni çok seviyorum.

’Afra...
Aşkla...