Ben sana aittim,
O kadar naif o kadar tutkulu bir günün içinde asıyorum ki suratımı, tüm öfkemin senin yüzünden kanadığı kanaatindeyim.
Canım hiç bir şey yapmak istemiyor, mutluluk papatya fallarının sonuna benziyor.
’Hep sevmiyor.
Gene gene gene…
Hep yalnız...
Hep çaresiz.
Ve âşık...
Rüzgârın sesini dinle, ellerim tenine teğet geçerken uslanmazlığımın nedeni duyumsayacaksın...
Farjat bu kez yalnızca kemanı ağlatmayacak.
Galiba; kaderim kinimin külliyatı.

Ağladın ve öptüm..
Ağladım kördün…

Masalların hüsranı ile süslendi sonrası.
Sonra yaptığım hiç bir şeyde anlam aramadım
İzlediğim filmlerde, okuduğum kitaplarda ve gözyaşımda yalnızca sen vardın.
Yalnızdım.

Filmler bile bunu konuşuyor.
Anlamadın mı hala?
Birini öpmeden yani biri ile sevişmeden de âşık olabilirsin.
Bırak artık şu yatak odalarındaki loş ışıkların cazibesini.
Bırakamıyorsan ‘aşk deme olanlara.
Kirletme dokunmadan sevişenleri.
Bizleri.
Beni.
Üzgünüm
Öpmeyeceğim seni.